la mort heureuse

varoluşçuluk adına yazılmış en güzel romanlardan biri. albert camus romanıdır. dilimize "mutlu ölüm" olarak çevrilmiştir. camus'la beni tanıştırdığı için minnettar olduğum kitaptır. konusuna değinmek gerekirse; kitapta, hayatı olağan haliyle devam ederken, birdenbire (kendi yaşamı dahil), aslında her şeye yabancı olduğunu farkeden bir adamın (mersault) yaşadıkları anlatılıyor. mersault, bir cinayet işliyor ve bir yolculuğa çıkıyor. ana fikire değinmek gerekirse, kanımca kitabın şu sözleri gayet açıklayıcı olacaktır; "hiç kimse, yolun güçlüğünden, yorgunluktan yakınmazdı. insan her gün sevincini ele geçirmek zorundaydı." ayrıca patrice mersault karakterine odaklanınca camus'un hayatıyla ortak noktalarının haddinden fazla olduğunu görebilirsiniz. kitapta özellikle camus'un aşk hayatıyla ilgili ayrıntılar çok fazla. onun dışında kitap şahane sözlere ve düşünce yapısına sahip. "kendimiz olmaya zamanımız yok. ancak mutlu olmaya zamanımız var." bu sözü bile kitabın kalitesini, varoluşçu yapısını tek başına anlatmaya yeter.

Albert Camus'nun öldükten sonra yayımlanan romanıdır. (bkz: posthumous) yine aynı yazarın l'etranger adlı romanının oluşum sürecine dair fikir edinebilirsiniz. --- spoiler --- "İnan bana, büyük acı yoktur, büyük pişmanlıklar, büyük anılar yoktur. Her şey unutulur, büyük aşklar bile. Yaşamda aynı anda hüznün ve coşkunluğun bulunuşu bundandır. Olayları görmenin ancak belli bir yolu vardır ve zaman zaman ortaya çıkar. İşte bunun içindir ki, yaşamında büyük bir aşka, mutsuz bir tutkuya sahip olmuş olmak yine de iyidir. Bu en azından bizi çökerten nedensiz umutsuzluklar için bir korunmadır." "Seçmek gerektiğine, istenilenin yapılması gerektiğine ve mutluluğun koşullarının bulunduğuna inanmak, yanılgıdır küçük Catherine. önemli olan yalnızca, anlıyorsun ya mutluluk isteğidir, sürekli var olan, kocaman bir tür bilinç. Gerisi, kadınlar, sanat yapıtları ya da dünyevi başarılar yalnızca bahanedir. Üzerine işlemelerimizi işlediğimiz bir kanaviçedir." --- spoiler ---